Emma in het ziekenhuis

Een kleine maand geleden kreeg Emma een allergische reactie op pindakaas. 19 september mochten wij eindelijk naar de kinderarts. Hoe deze dag verliep lees je hieronder.

De dag begon zoals altijd, wakker worden, aankleden, ontbijten en daarna gingen we weg. Aangekomen bij de metro was er een storing. Of ik eventjes 42 minuten wilde wachten tot de volgende metro kwam. Ehm nee. Dan maar met de auto en te veel parkeergeld betalen.

Om 10:40 hadden wij een afspraak. Om 11:20 kwam er eindelijk eens een arts, of nou ja arts. Co assistent. Emma vond hem maar niets en begon maar vast direct met gillen. Hij nam wat vragen met mij door en vertrok na 10 minuten. 

Wéer een half uur later kwam pas de kinderarts. Die werd in de 5 minuten dat hij er was 3x gebeld, zo fijn. Al die tijd zat Emma in een luiertje want ze mocht geen kleding aan. Uiteindelijk mochten we bloedprikken. Het was inmiddels alweer 12:30 en Emma was het wel zat aan het worden. De kinderarts had gezegd dat Emma een vinger prikje kreeg. Niet dus, gewoon hop een naald in haar arm en 2 buisjes bloed afleveren.

Krijsen, logisch. Ik vind het zelf ook echt vreselijk om te moeten bloedprikken, laat staan hoe het is voor zo’n baby die geen idee heeft wat er gebeurd. Toen we klaar waren kreeg ze een boekje van Woezel en Pip en snikte ze nog wat na. 
Over 2 weken worden we gebeld en als er sprake is van een allergie moeten we naar een ander ziekenhuis waar ze verder onderzoek gaan doen. Voor nu hebben we nog steeds geen medicijnen in huis dus moet ik zelf goed opletten dat ik niks met pinda geef.

Gelukkig zit in macdonnald patatjes geen pinda’s en hebben we die lekker gehaald. Dat hadden we wel verdiend na zo’n dagje ziekenhuis.