Zwanger week ..

Zwanger week 30

Toen ik aan iedereen bekend maakte dat ik zwanger was én dit alleen zou doen was ik precies 10 weken zwanger. Nu 20 weken later heb ik nog 10 weken te gaan voordat mijn prinses geboren zal worden.

De afgelopen 20 weken zijn super snel gegaan voor mij. Er zijn dagen geweest waarop ik mij afvroeg of ik dit alles wel wil/kan en er zijn dagen geweest waarop ik niet kon wachten tot ze er is. Ik weet gelukkig al vanaf week 5 van mijn zwangerschap en moederschap, dat ik het alleen mag en ga doen. Dit scheelt zo veel (denk ik) als dat, dat later geweest zal zijn. Ik weet niet beter dan mijn meisje – voorlopig – maar 1 ouder zal hebben. Maar wel eentje die van haar zal houden voor 10. Ik heb precies de juiste mensen om mij heen die mijn zwangerschap mooi maken. Die er zijn wanneer ik ze nodig heb en mij even alleen laten wanneer ik dit fijn vind.

De voordelen van het alleen zwanger zijn (zonder vriend) zijn er natuurlijk ook. Zo mag ik álles zelf bepalen. Welke kleding ik leuk vind, welke naam ík leuk vind en welke opvoeding ik geschikt vind voor een kind. Ze hoeft nu gelukkig ook niet op .. – Oke naam vergeten, padvinders? Koekjes verkopen? Knopen leggen.. survival idee. Scouting! Dat was het. Daar hoeft ze gelukkig niet op. Mijn ex zei altijd dat hij zijn kinderen daarop zal doen. Nou dat bespaar ik haar (en mezelf) nu gelukkig.

Ook gaan we lekker niet elk weekend naar een stomme Nederlandse camping maar pakken wij in mei het vliegtuig naar Spanje of Griekenland samen met 1 van mijn vriendinnen.
Ik hoef voor niemand geen verantwoording af te leggen wat ik wil en ga doen met mijn eigen kind. Natuurlijk houd ik mijn ouders op de hoogte maar zij laten mij wel mijn eigen opvoeding geven.

De personen die mij en mijn zwangerschap in de weg staan hebben een streep gekregen door hun bestaan. Ik ben een veel sterker persoon geworden en daar waar ik normaal iemand drieduizend kansen gaf is dat sprookje nu voorbij.
Ík moet ervoor zorgen dat mijn dochter het beste leven zal krijgen en niemand zal dat meer in de weg zitten.
Door de kracht die zij mij geeft ben ik nu 20 weken verder en ligt zij over 10 weken veilig bij mij in mijn armen.

Ik kan niet precies zeggen hoe ik de toekomst zal zien. Het enige wat ik wil is dat mijn dochter opgroeit als een vrolijke baby. Voorlopig zal ik ook nog gewoon thuis bij mijn ouders wonen en zal er geld binnen moeten komen om na 1,5/2jaar met zn tweeën of misschien dan wel drieën verder te gaan. Ik geef daar nu een tijd aan maar misschien is dit wel eerder of later. We zien wel hoe het loopt. Eerst de bevalling maar zien te overleven.

Alles zal nieuw en anders zijn. Ik heb nog nooit een luier verschoond, een baby in bad gedaan of überhaupt een baby langer dan 20 minuten in mijn armen gehad. Een newbornshoot of een nichtje/neefje/kind van een vriendin is natuurlijk totaal niet te vergelijken met je eigen kind. Daar waar ik nu alle tijd van de wereld heb – en daar ongelofelijk van geniet, zal dat straks 100% omdraaien. Niet dat dat erg is hoor. Zeker niet. Het is een nieuw en onbekend leven dat zal komen. Het zal eventjes wennen zijn maar ik denk dat ik na een paar dagen niet beter weet dan dat het altijd zo geweest is.

+/- 70 dagen te gaan
+/- 1300 gram
+/- 38cm groot


Zo, dat was weer even een heel persoonlijk hartluchtend verhaal. Deze week heb ik veel “last” gehad van harde buiken. Ze doen geen zeer maar het is een heel vervelend gevoel. Ook drukt mijn buik heel erg tegen mijn ribben als ik rechtop zit, daardoor krijg ik het snel benauwd. Ook lichtelijk last van mijn bekken. Hoop ook dat dat niet erger zal worden want ik heb tot nu toe geen extreem vervelende kwalen en wilde dat graag mijn gehele zwangerschap zo houden.


De vraag wat en hoe veel ik ga posten wanneer ze geboren is kan ik eigenlijk ook nog niet précies beantwoorden. Ik ga sowieso door met bloggen dat is wel 1 ding wat zeker is. Of dit ook elke week zal zijn dat weet ik nog niet. Er zullen tegen die tijd blogs voorbij komen hoe ik het alleenstaande moederschap ervaar. Waar ik tegen aan loop en wat mij meevalt. Onze dagjes weg zullen “foto dagboeken” worden en af en toe ook een outfit post. Van alles wat dus, misschien zelfs wel meer als wat ik nu kan posten.

Dit was mijn week 30. Iets anders dan normaal maar zo zijn jullie weer 100% op de hoogte.
Ik krijg veel berichtjes en probeer iedereen zo snel mogelijk te beantwoorden of te laten weten dat ik het heb gelezen. Het is leuk om te zien hoeveel mensen mij en mijn verhaal volgen die ik helemaal niet ken ik het echt. Zo ook mijn 500+ volgers op Instagram die geïnteresseerd zijn in mijn foto’s. Zonder jullie groeide mijn blog niet zo snel als dat het nu doet.

Volg je mij nog niet op Instagram?
Even op de foto klikken!

Dankjulliewel ♥♥
Liefs, Kirsten

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *