Over mij!
Leuk dat je op mijn blog bent gekomen!
Mijn naam is Kirsten en ik ben 26 jaar, mama van Emma Lieve (06-11-17) en ik woon in Rotterdam.
Ik begon met bloggen tijdens mijn zwangerschap, bij mij was het namelijk net even anders. Ik werd een alleenstaande-moeder.
Hieronder lees je hoe ons verhaal begon;
Mijn leven zag er op heden best rooskleurig uit. Ik had een leuke vriend, ik was bijna klaar met stage en school en ik had naar mijn idee eigenlijk alles wel voor elkaar.
Tot ik op 15 maart 2017 ontdekte dat ik zwanger was. Is dit een reden tot paniek? Mwah, er zijn ergere dingen in de wereld natuurlijk maar ik wist zeker dat ik dit kind zou willen maar mijn vriend totaal niet.
Ik heb in paniek mijn vriendinnen gebeld want mijn vriend was nog op zijn stage. Die waren blijer dan ik.‘Hoe kan je nou blij zijn?!’ dacht ik nog. Ik had mij voorgenomen nog even niets tegen mijn vriend te zeggen maar dit lukte maar zo’n 1 seconden. “Schat er is iets heel ergs gebeurd, ik ben zwanger” “Oh. Dat geeft toch niet? Dat laat je toch sowieso wel weghalen?!.” Ik zal dit moment nooit meer uit mijn gedachten krijgen.
Samen een gesprek voeren zat er niet in. Ik heb getwijfeld. Hij niet.
Ik bekeek het van twee kanten. Hij niet. Hij koos voor zichzelf en ik dus ook.
Ik ben begonnen met het schrijven van een persoonlijk blog omdat er zo ontzettend veel meisjes in deze situatie zitten. Twijfelend wat ze moeten doen. Ik wil geen voorbeeld zijn, voor iedereen is de situatie natuurlijk anders. Maar ik wil wel een inspiratie zijn; ik kan het, jij dus ook. Je staat er niet alleen voor ook al heeft je vriend je in de steek gelaten. Want zo voelt het, aan de kant gezet als vuil. Ik had mijn gezin thuis en mijn aller liefste vriendinnen die mij opvingen. Ik voelde mij ook niet alleen. Ik was ook niet alleen. Vanaf dat moment was ik samen met mijn kleine propje van 4.5e centimeter. Hij/zij zal samen met mij een geweldige toekomst opbouwen. En wat vele meningen ook zullen zijn ik ben van mening dat een kindje niets te kort komt als hij/zij alleen een moeder heeft. En die nieuwe vader komt er wel hoor. En die zal ongelofelijk veel van ons houden.
Liefs,
Kirsten
